Premium Allocation Approach (PAA), IFRS 17 standardında tanımlanan ve özellikle kısa vadeli sigorta sözleşmelerinin muhasebeleştirilmesinde kullanılan basitleştirilmiş bir ölçüm yaklaşımıdır. Bu yaklaşım, belirli kriterleri karşılayan sözleşmeler için Genel Ölçüm Modeli'ne (GMA) pratik bir alternatif sunmaktadır.
PAA yönteminin temelinde, kazanılmamış primlerin sistematik ve rasyonel bir şekilde dağıtılması prensibi yatmaktadır. Bu yaklaşım, mevcut muhasebe uygulamalarıyla benzerlik göstermekte ve özellikle kısa vadeli sözleşmeler için etkin bir çözüm sunmaktadır.
LRC = Alınan Primler - Sigorta Edinim Nakit Akışları ± Zaman Değeri Düzeltmesi
Temel Bileşenler:
- Brüt yazılan primler
- Edinim maliyetleri
- Para zamanı değeri (gerekli durumlarda)
LIC = Gerçekleşen Hasarların Bugünkü Değeri + Risk Düzeltmesi
Temel Bileşenler:
- Raporlanan hasarlar
- Gerçekleşmiş ancak bildirilmemiş hasarlar (IBNR)
- Hasar düzeltme giderleri
- Risk düzeltmesi
Sözleşme Parametreleri:
Poliçe Dönemi: 01.01.2024 - 31.12.2024
Brüt Prim: 3.600 TL
Komisyon Oranı: %15 (540 TL)
Beklenen Hasar Oranı: %70
Risk Düzeltmesi: %5
Dönemsel Hesaplamalar:
LRC (t=0) = 3.600 - 540 = 3.060 TL
Kazanılan Prim = 3.060 × (90/360) = 765 TL
Kalan LRC = 3.060 - 765 = 2.295 TL
Gerçekleşen Hasar = 800 TL
Risk Düzeltmesi = 800 × %5 = 40 TL
LIC = 800 + 40 = 840 TL
PAA yöntemi, kısa vadeli sigorta sözleşmeleri için etkin ve verimli bir muhasebeleştirme çözümü sunmaktadır. Başarılı bir implementasyon için aşağıdaki faktörler kritik önem taşımaktadır:
Bu metodolojinin etkin uygulanması, sigorta şirketlerinin IFRS 17 uyum sürecinde önemli operasyonel ve finansal avantajlar sağlayacaktır.